Gorzki korzeń, naukowo znany jako lewisia rediviva, to gatunek rośliny pochodzący z zachodniej części Ameryki Północnej, USA i Kanady. Został oficjalnie uznany za kwiat stanu Montana 27 lutego 1895 roku. Specyficzna nazwa, z łacińskiego “redivivus”, oznacza “przywrócony, ożywiony, przywrócony do życia” Amerindianie, szczególnie Shoshone, spożywali korzeń tej rośliny po uprzednim obraniu i ugotowaniu (szczególnie gorzka skórka).
Kwiat należał wcześniej do rodziny portulaceae i montiaceae. Również korzeń goryczki ma wiele właściwości leczniczych i uzdrawiających. Są dobre dla serca i diabetyków. Dodatkowo oczyszczają krew i łagodzą ból gardła.
Czytając to, możesz dowiedzieć się następujących rzeczy:
* Opis
* Główne cechy
* Rodzina
* Sadzenie
* Pielęgnacja i utrzymanie
Opis
Gorzknik jest małą, sukulentną wieloletnią rośliną zielną o wysokości około 5 centymetrów. Jej liściaste liście tworzą podstawę około 10 centymetrów. Również ciemnozielone liście są linearne. Ich zarys jest pełny, a wierzchołek jest obły (nie spiczasty).
Gorzknik można zauważyć wiosną, gdy wypuszcza swój bujny kwiat, a liście pozostają ozdobne i trwałe. W końcu wtapiają się w zieleń innych liści. Roślina ta spektakularnie kwitnie wiosną. To właśnie sprawia, że ten piękny i popularny kwiat odnosi prawdziwy sukces we wszystkich obszarach sprzedaży.
Gorzknik zaliczany jest do roślin wysokogórskich. Rozwija rozetę grubych, soczystych liści, z których wyrastają doskonałe łodygi z kwiatami korymbowymi. Kwiaty występują w różnych kolorach, zawsze ognistych, od jaskrawego różu po biały i morelowy. W sercu korony wyróżniają się złote pręciki, które dodają kwiatowi jeszcze bardziej orzeźwiającego efektu.
Gatunek lewisii osiąga 20-30 cm wysokości w okresie kwitnienia, ale po rozkwitnięciu rośliny nie przekracza 10-15 cm wysokości. Ta dekoracyjna rozeta może zachować mniej lub bardziej spłaszczony wygląd z wyprostowanymi liśćmi w sercu.
Główne cechy
Gorzknik jest rośliną obupłciową, która kwitnie od wiosny do lata, od maja do lipca. Jej kwiaty aktynomorficzne są samotne na końcu krótkich łodyg o długości od 1 do 3 centymetrów. Składają się z sześciu do dziewięciu owalnych działek i około 15 zachodzących na siebie lancetowatych płatków, o długości od 18 do 35 mm i czystym różowym lub białym kolorze.
Wielokarpowa górna zalążnia wytwarza jajowaty owoc w kształcie kapsułki, zawierający od sześciu do 20 błyszczących brązowych nasion. Początkowo goryczka występuje w wysokich piargach skalnych. Nie jest to stricte roślina suchych skał, choć dobrze radzi sobie z deszczem. Preferuje regularną wilgotność gleby. Można ją jednak sadzić na niskich murkach, w ogrodach skalnych, na nasypach, na obwódkach, na wiosennych rabatach, np. w połączeniu z niezapominajkami.
Bardzo dobrze rośnie w donicach, jest też jedną z nowych roślin polecanych na balkony i tarasy. W tym przypadku połączenie letnich roślin cebulowych lub letnich bylin może sprawić, że donice będą atrakcyjne przez dłuższy czas.
Rodzina
Rodzaj Lewisia liczy 17 lub 18 gatunków roślin dwuliściennych występujących w zachodniej części Ameryki Północnej, od północnego Meksyku po Alaskę przez Kalifornię i Oregon oraz zachodnią Kanadę.
Pierwsze okazy tych roślin zostały zebrane przez amerykańskiego wojskowego i odkrywcę Meriwethera Lewisa podczas pierwszej wyprawy zainicjowanej przez Stany Zjednoczone i prezydenta Jeffersona w celu zbadania wielkiego amerykańskiego zachodu i połączenia z Oceanem Spokojnym. Rodzaj został nazwany na cześć tego człowieka w 1814 roku przez urodzonego w Niemczech amerykańskiego botanika Fredericka Pursha (1774 – 1820). Wcześniej należały do rodziny portulaceae, obecnie leewisia należy do rodziny montiaceae.
Są to przeważnie liściaste wieloletnie rośliny zielne, czasem półzimozielone do zimozielonych, o wysokości około 10 cm. Ich zasięg w zimnych strefach, w wysokości lub szerokości geograficznej, czyni je odpowiednimi bylinami zwanymi alpejskimi. Również goryczka ma rozetę liści bazowych ułożonych na bardzo krótkiej łodydze w układzie naprzemianległym, czyli spiralnym.
Zielone i mięsiste, mają linearny kształt i pełny, czasem lekko ząbkowany zarys. Są to rośliny obupłciowe kwitnące wiosną od marca do lata. Ich kwiaty zgrupowane są w wiechach, wiechach lub cymesach baldaszkowych na licznych pędach kwiatowych, o wysokości około 20 centymetrów.
Sadzenie
Sadzenie może odbywać się przez cały rok, w zależności od klimatu, poza okresami mrozów. Gleba w ogrodzie powinna być dobrze zdrenowana, lekka, kwaśna lub obojętna. Ekspozycja powinna być słoneczna lub półcienista. Do dobrego kwitnienia goryczka potrzebuje minimum sześciu godzin słońca dziennie.
Sadzenie przeprowadza się wiosną. Ulepsz swoją glebę, jeśli jest zbyt słaba, dobrze rozłożonym kompostem. Ten domowy kompost jest również używany do rozjaśniania struktury gleby w cięższych glebach. W razie potrzeby dodaj gruboziarnisty piasek rzeczny.
W doniczkach należy sadzić we wzbogaconej ziemi doniczkowej, która może dostarczyć roślinie wystarczającą ilość składników odżywczych. Nie należy trzymać spodka pod pojemnikiem, aby uniknąć stojącej wody podczas deszczu.
Wymagana jest pewna pielęgnacja. Gorzknik jest bardzo odporny i toleruje temperatury zimowe nawet do -25 stopni C. Bardzo dobrze znosi suszę. Należy regularnie usuwać zwiędłe kwiaty. Po kwitnieniu w zimie należy koniecznie pozostawić ją w suchym miejscu. Jeśli znajduje się w doniczce, należy ją schować. Jeśli nie, umieść gruby piasek pod rośliną, aby uniknąć wilgoci u podstawy.
Pielęgnacja i utrzymanie
Pamiętaj o regularnym podlewaniu, zwłaszcza w przypadku warzyw doniczkowych, ponieważ goryczka preferuje chłodniejsze gleby. W suchej ziemi jest odporna, ale rośnie wolniej. Podlewanie w okresie kwitnienia pozwala również na obfite odnawianie się kwiatów. Jesienią należy ograniczyć podlewanie. W zimie roślina potrzebuje jedynie naturalnych opadów.
Nie ma konieczności zabezpieczania na zimę, nawet roślin doniczkowych. Gdy te ostatnie są posadzone na balkonie, warto umieścić je na ziemi, chronionej przed mroźnym wiatrem, wraz z innymi gromadzonymi roślinami.
Na balkonie i tarasie przesadzaj co roku do nowej ziemi doniczkowej i wykorzystaj to przesadzanie, aby w razie potrzeby podzielić roślinę. Na początku każdej wiosny do wody do podlewania dodaj płynny nawóz. W ziemi dodać cienką warstwę organicznego obornika lub dobrze rozłożonego kompostu. Usunąć zwiędłe pędy kwiatowe. W razie potrzeby odchwaszczać wokół rozet.
W skalistym podłożu, aby uniknąć tej pracy, umieść dookoła ściółkę ze żwiru lub małych kamieni. Może to zapobiec kontaktowi liści podstawy z wilgocią w glebie w zimie i może ograniczyć ataki ślimaków.
Ta mała bylina o kształcie rozety jest modna ze względu na jasne kolory swoich kwiatów. Okres kwitnienia trwa bardzo długo wiosną. Dostępna dla początkujących ogrodników, goryczka zachowuje swoje soczyste liście przez cały rok. Rzeczywiście, goryczka jest odporna, ale to nie powinno sprawić, że pomyślisz, że nie potrzebuje niczego. Rozważcie przesadzenie jej lub podanie nawozu, jeśli uprawiacie ją w doniczkach, i nie zapomnijcie o podlewaniu. Czasami, po powrocie z wakacji, masz wrażenie, że nie ucierpiała z powodu Twojej nieobecności!
