Ta piękna roślina pnąca należy do rodziny roślin strączkowych, Fabaceae, składającej się z 10 różnych gatunków rodzimych dla Azji i wschodnich Stanów Zjednoczonych. Są one popularnym wyborem do dekoracji ogrodu, zwłaszcza w krajach wschodnich, takich jak Chiny i Japonia, a także są często wykorzystywane w przedstawieniach artystycznych. Wisteria jest rośliną o szerokich liściach, która wspina się po dachach, drzewach, krzewach i kwitnie na gołym pniu, zanim liście zostaną w pełni odzyskane, i jest to roślina kwitnąca wiosną, która kwitnie w miejscach subtropikalnych, umiarkowanych i chłodnych. Może rozprzestrzeniać się imponujące 10 metrów w wysokości, jak również w szerokości. Czytaj dalej, aby uzyskać więcej informacji o:
* Klasyfikacja rośliny wisterii
* Odmiany wisterii
* Symbolika wisterii
* Jak sadzić wisterię
* Jak pielęgnować wisterię?
* Dlaczego wisteria nie kwitnie?
Klasyfikacja
Thomas Nuttall, angielski botanik i zoolog, twierdził, że nazwał ten rodzaj po dr Casparze Wistarze. Później zapytany o pisownię, stwierdził, że to dla eufonii. Mimo to jego biograf uważał, że ma to coś wspólnego z przyjacielem Nuttalla, Charlesem Jonesem Wisterem. Źródła z Filadelfii mówią, że ta roślina jest nazwana po Wisterze, a ponieważ pisownia jest najwyraźniej celowa, nie ma powodu, by zmieniać nazwę rodzaju. Niektórzy piszą nazwę tej rośliny jako “wistaria”
Różne odmiany
Najczęstszą, często spotykaną i najłatwiejszą w uprawie wisterią jest wisteria chińska. Ma wiszące niebieskie klastry wisterii, które wydzielają zapach wanilii i mierzą około 15 do 30 centymetrów długości. Do Stanów Zjednoczonych została sprowadzona do ogrodnictwa w 1816 roku, a wisteria japońska została przedstawiona w 1830 roku. Są one uważane za gatunki inwazyjne w niektórych częściach Stanów Zjednoczonych, ze względu na ich zdolność do wspinania się, rozprzestrzeniania i dławienia rodzimych gatunków roślin wokół nich.
Istnieją również różne gatunki wisterii z dłuższymi kwiatami niż chińska wisteria, niektóre gatunki o podwójnych kwiatach, a także pochodzące w różnych kolorach, takich jak różowy, biały i głęboki fioletowy.
Jednym z najbardziej oszałamiających wisterii jest japoński, rosnący na około 8 metrów wysokości i szerokości, z racemii kwiatowych wiszących tak nisko, jak 100 centymetrów, co czyni je dość piękne sceny, gdy oglądane od dołu. Jest też Violacea Plena o podwójnych lawendowych kwiatach, Kuchi-Beni o różowo zabarwionych kwiatach i Alba, która ma białe kwiaty. Istnieją również wisteria amerykańska, wisteria kentucky i wisteria jedwabista.
Symbolika
Wisteria była używana w całej Japonii przez wieki, będąc dominującym symbolem w heraldyce rodzinnej i herbach. Jeden ulubiony taniec, Fuji Musume, tłumaczony jako Wistaria Maiden, jest jednym z aspektów pięcioczęściowego, personifikującego tańca, który przedstawia pannę stającą się manifestacją ducha wisterii. W kulturze zachodniej, zarówno w kaflach, jak i witrażach, wisteria jest artystycznie przedstawiana stylistycznie i realistycznie, a także we wzorach przemysłowych.
Jak sadzić wisterię?
Bardzo wskazane jest, aby zaplanować przed sadzeniem, ponieważ roślina wisteria może rozprzestrzeniać się szeroko i może dusić pobliskie rośliny, zaciemniać lub zasłaniać pewne miejsca w ogrodzie, lub całkowicie je przejąć. Może rosnąć bez konstrukcji nośnej w kopiec, ale najlepiej jest uprawiać i trenować ją na konstrukcji nośnej, takiej jak drzewo lub pergola. Najlepszym sposobem na wsparcie jest pergola, szczególnie ładna do ekspozycji w ogrodzie i oglądania jej od spodu. Może również rosnąć wzdłuż drutów na ścianach.
Upewnij się, że konstrukcja jest wykonana z metalu lub impregnowanego drewna, a w przypadku, gdy do podtrzymania wisterii używane są druty, upewnij się, że są one solidne i dobrze przymocowane do ściany. Ważne jest także, aby uprawiać i trenować wisterię w taki sposób, aby mieć dostęp do wszystkich jej stron, dzięki czemu można ją przycinać i trenować bez większego dyskomfortu.
Jak dbać o wisterię?
Roślina ta potrzebuje dużo słońca, aby prawidłowo się rozwijać, dojrzewać i kwitnąć. W miejscach, gdzie słońce jest zasłonięte, może rosnąć, ale może nie kwitnąć tak dobrze. Są odporne na choroby, a szkodniki rzadko je atakują i wymagają bardzo mało dodatkowego nawożenia. Wisteria może również wzbogacić glebę, w której są posadzone, o azot, biorąc pod uwagę fakt, że są to rośliny strączkowe.
Aby zarządzać i kontrolować swoją wisterię, warto przycinać ją po kwitnieniu, a także w lecie. Można to zrobić, usuwając łodygi i skracając główną łodygę, upewniając się, że pozostawiasz kilka pąków. Nie należy także przycinać jej zimą, ponieważ usuwa się wtedy drewno kwiatowe. W miarę rozwoju i dojrzewania rośliny jej wzrost spowalnia się, dlatego wymaga ona mniejszego przycinania.
W miarę wzrostu ważne jest także, aby przycinać wisterię razem z pergolą lub drutami. Należy często sprawdzać, czy wędrujące pędy nie zaatakowały sąsiednich budynków i roślin, a następnie bez wahania je usunąć.
Długie wiszące strąki nasion wisterii można usunąć po kwitnieniu przez przycinanie lub pozostawić jako element jesienny lub zimowy. W okresie chłodów opadają lub można je odciąć.
Jest to roślina o długich liściach, a w starszym wieku wykształcają one szare, grube pędy. Stare wisterie mogą być atakowane przez omacnicę, wżynającą się w ich łodygi, a zdrewniałe, stare łodygi mogą gnić. Te łodygi powinny być usunięte z podstawy, ponieważ to ożywia roślinę, dając jej nowy wigor do wzrostu i rozkwitu.
Dlaczego twoja wisteria nie kwitnie?
To pytanie jest dość często zadawane przez ogrodników jesienią, gdy widzą, że inne wisterie kwitną. Istnieje wiele powodów, dla których wisterie nie kwitną, od źle przeprowadzonego przycinania zimą po zjedzenie pąków wiosną przez oposy.
Innymi rozsądnymi powodami mogą być: susza, brak słońca, nadmierne odżywianie, które sprzyja wzrostowi liści, a nie kwiatów, oraz niedojrzałość rośliny. Jednocześnie zdarzają się przypadki, że wisterie dojrzewają i kwitną po kilku latach, są też rzadkie wisterie, które ze względu na oryginalny materiał sadzeniowy nie kwitną. Choć zdarzają się te rzadkie przypadki, większość roślin kwitnie po jakimś czasie, pod warunkiem, że dostaną wystarczającą ilość światła słonecznego i dobre podlewanie, szczególnie późną zimą, gdy tworzą się pąki, oraz wiosną i latem, gdy rozwój wisterii jest w szczytowym momencie. Kilka wisterii wytwarza kwiaty nawet po wypuszczeniu głównego pędu, w okresie letnim.
