Oleander (Nerium oleander) to wiecznie zielony i ozdobny krzew, o małych, błyszczących liściach i różowo-różowych kwiatach. Ma delikatny zapach i jest bardzo łatwy w pielęgnacji. Jednak spożycie części rośliny, które zawierają glikozydy może wpływać na mięśnie serca, dlatego musimy zachować dużą ostrożność w jej stosowaniu. Przedawkowanie może doprowadzić do poważnego odurzenia. W kolejnych częściach przedstawiamy:
* Pochodzenie i opis kwiatu oleandra
* Jak uprawiać i pielęgnować kwiat oleandra?
* Zastosowanie kwiatu oleandra
* Toksyczność, skutki i leczenie
Pochodzenie i opis kwiatu oleandra
Oleander roślina, jedyny gatunek sklasyfikowany do tej pory z rodzaju Nerium, jest krzewem rodziny Apocynaceae. Jest znany jako Nerium lub oleander ze względu na podobieństwo do oliwek Olea. Mówi się, że południowo-zachodnia Azja to region, z którego pochodzi, ale jego pochodzenie nie jest jednoznacznie określone. Być może roślina ta pochodzi również z Maroka lub wschodniej Portugalii, zatem z rejonu Morza Śródziemnego, a jej pochodzenie może sięgać południowych części Chin.
Oleander jest jedną z najbardziej trujących roślin ogrodowych powszechnie uprawianych. Oleander może dorastać od 6,5 do 19,7 stóp wysokości, natomiast jego liście występują parami, zabarwione na ciemnozielony kolor. Kwiaty występują w postaci gron i są pięknie wybarwione. Mogą być fioletowe, czerwone, różowe lub żółte, a często mają kwiatostany z podwójnymi kwiatami. Mają korolę złożoną z pięciu płatków i wydzielają słodki zapach. Owocem jest kapsułka, która zawiera wiele nasion. Na całym świecie znanych jest ponad 400 gatunków oleandrów.
Kwiaty oleandrów są spektakularne i są szeroko stosowane jako rośliny ozdobne, zwłaszcza w krajach o ciepłym klimacie. W Kalifornii, często można je znaleźć dzieląc pasy na autostradach.
Jak uprawiać i dbać o kwiaty oleandra?
Oleander nie jest pretensjonalny; kwitnie od wiosny, przez całe lato do jesieni. Roślina nie lubi nadmiaru wilgoci i nie jest odporna na bardzo niskie temperatury. Gdy zimy są bardzo mroźne, rośliny należy włożyć do doniczek i umieścić w pomieszczeniach.
Oleandry, rośliny wieloletnie, dobrze znoszą suszę lub ubogie w składniki odżywcze warunki glebowe. Krzew oleandra, choć zawiera substancje toksyczne, jest uprawiany ze względu na swoje piękno i można uzyskać spektakularne kwitnienie, jeśli wystawimy go w pełnym słońcu, ale można go również uprawiać w miejscach częściowo zacienionych.
Sadzenie oleandrów nie jest trudne. Chociaż lubią neutralne pH gleby, rośliny te mogą dostosować się do każdego rodzaju gleby. Jeśli Twoja gleba jest nadmiernie uboga, powinieneś dodać kilka substancji organicznych, takich jak kompost, aby poprawić wchłanianie wody. Po posadzeniu powinieneś regularnie podlewać roślinę, aż korzenie rozwiną się prawidłowo.
Po kwitnieniu wiosną idealnie jest odciąć zbędne gałęzie, aby zachować optymalną wielkość rośliny i piękną koronę. Do uprawy krzewu oleandra w doniczce należy wybrać odpowiednie naczynie, które musi być zawsze wyższe niż szerokie, w stosunku dwa do jednego, co zapewni, że wszystkie korzenie będą rosły w dół. Na dnie donicy należy umieścić dwa cale żwiru. Następnie należy wypełnić mieszaniną ziemi liściowej, dwóch części kompostu i obornika, dwóch części ziemi kwiatowej i jednej części gruboziarnistego piasku.
Oleander jest rośliną, która uwielbia światło i silne ciepło. W związku z tym idealna lokalizacja przy domu byłaby w pobliżu południowej lub południowo-zachodniej ściany, gdzie roślina jest chroniona przed wiatrem lub deszczem. W nocy, ogrzewana ściana może zapewnić bardzo potrzebne ciepło do rośliny.
Zastosowanie kwiatu oleandra
W Indiach, oleander jest używany w tradycyjnej medycynie w leczeniu trądu, skóry i zaburzeń oczu. Liście są również używane jako antidotum na ukąszenia węży. Jest często przygotowywany jako napar z zielonych liści lub maceracja wraz z nasionami pomidora i białą cebulą jako środek przeciwreumatyczny.
Ze względu na swój toksyczny potencjał, dziś oleander nie jest już tak popularny. Liście znane są ze swojego działania kardiotonicznego i mają wyraźne działanie moczopędne. Ponadto odkryto, że posiadają one właściwości uspokajające i antybakteryjne wobec mikroorganizmów gram-dodatnich i gram-ujemnych (badania in vitro).
Toksyczność, skutki i leczenie
Kwiat oleandra zawiera wiele znanych toksyn, takich jak glikozydy nasercowe jak oleandryna i nerina, a także toksyny jak saponiny i neriozyd. Znajdują się one we wszystkich częściach rośliny i są toksyczne nawet jeśli roślina jest sucha. Jeden liść spożyty przez niemowlę lub małe dziecko może spowodować śmierć. Toksyny są bardzo skoncentrowane w soku, który w przypadku kontaktu ze skórą człowieka może powodować drętwienie i bardzo silne podrażnienie.
Objawami zatrucia oleandrem są wysypki skórne, zaburzenia widzenia, zaburzenia tranzycji, wymioty, nieregularne bicie serca, zawroty głowy, omdlenia, obniżony puls oraz depresja. Oleander jest również niebezpieczny dla zwierząt przeżuwających: m.in. bydła, owiec i koni. Przykładowo, 100 gramów oleandra może zabić dorosłego konia. Objawem skutków spożycia rośliny u konia jest nieprawidłowe bicie serca i biegunka.
W przypadku zatrucia oleandrem trzeba pilnie poprosić o pomoc medyczną. Najczęstszymi środkami zaradczymi w przypadku zatrucia oleandrem są płukanie żołądka, podanie węgla drzewnego, a jeśli wywołanie wymiotów nie przynosi efektu, podaje się leki.
Częstotliwość zatruć oleandrem jest na świecie dość niska, ale niesie ze sobą również wspaniałe wiadomości dla przyszłych pacjentów. W tym względzie nie powinniśmy zaniedbywać faktu, że trwają badania dotyczące możliwości odkrycia lekarstwa na raka przy użyciu wyciągów z oleandra.
Podsumowując, oleander to uroczy, pachnący krzew, ale jednocześnie bardzo niebezpieczny ze względu na zawarte w nim substancje toksyczne. Należy uważać, gdzie go umieszczamy, aby dzieci lub zwierzęta domowe nie miały do niego dostępu.
